






ใช้พระกรุท่าเกษม และกรุศรีสัชนาลัยอายุประมาณ 300 - 400 ปีที่ชำรุด นำมาเป็นส่วนผสมหลัก พิธีปลุกเสกตามแบบฉบับโบราณ ปลุกเสกหลายวาระ จนครบ 29 ครั้ง จากสุดยอดพระเกจิเมืองสุโขทัยในสมัยนั้น
พระร่วงวัดท่าเกษม เมืองมรดกโลกสุโขทัย พระร่วงเป็นคำที่ใช้เรียกพระมหากษัตริย์ในสมัยสุโขทัย มีความหมายว่า รุ่งหรือรุ่งโรจน์ ในสมัยสุโขทัยได้มีการสร้างพระพิมพ์เพื่อสืบทอดพระศาสนาและเป็นเฉลิมพระเกียรติพระมหากษัตริย์ จึงเรียกพระพิมพ์ที่สร้างว่า พระร่วง พระร่วงที่นิยมที่สุดของเมืองสุโขทัยคือ พระร่วงหลังรางปืน พุทธลักษณะเป็นพระยืนปางประทานอภัย หรือปางประทานพร ศิลปะเขมรยุคบายน อยู่ในลวดลายของกรอบซุ้ม ลักษณะของยอดซุ้มเป็นลายกนกแบบซุ้มกระจังเรือนแก้ว ด้านหลังมีลักษณะพิเศษ คือมีรางร่องกดลึกลงไป เป็นรางร่องยาวไปตามองค์พระ ด้านพุทธคุณ ถือว่าครบเครื่องครอบจักวาล คือ อำนาจ แคล้วคลาด โภคทรัพย์ เมตตามหานิยม และคงกระพันชาตรี ถึงกับร่ำลือกันว่า องค์พระร่วงเจ้าพิมพ์ยืนพิมพ์นี้ ท่านโรจน์ฤทธิ์พิชิตภัยได้ทุกทิศ จนมีคำกล่าวมานานแล้วว่า “ถ้าแขวนพระร่วงหลังรางปืน จะไม่มีการตายโหงอย่างเด็ดขาด” ด้วยพุทธศิลป์ที่อ่อนช้อยงดงามแฝงด้วยความเข้มขลัง พุทธคุณเป็นเลิศเป็นที่ประจักษ์ พระร่วงหลังรางปืนจังหวัดสุโขทัยจึงได้รับการยกย่องให้เป็น "จักรพรรดิแห่งพระยอดขุนพลเนื้อชิน"






